Η Φυγή- Δώσε Ένα Τέλος στο Διήγημα

Αυτή η δημοσίευση έχει κάτι το διαφορετικό! Έχεις διαβάσει ποιήματα μου, ποιήματα άλλων δημιουργών, αφιερώματα σε λογοτέχνες και άλλα πολλά. Έχεις σχολιάσει, διαβάσει και σου έχουν αρέσει (ή και όχι) πολλές από τις δημοσιεύσεις μου. Μα δεν είχες ως τώρα την ευκαιρία να γίνεις κι εσύ κομμάτι της συγγραφικής διαδικασίας. Αυτό αλλάζει σήμερα. Έγραψα το παρακάτω μικρό διήγημα χωρίς τέλος ώστε να το ολοκληρώσεις εσύ! Βάλε τη φαντασία σου να δουλέψει, γράψε, σβήσε και ξαναγράψε και έλα με το τέλος της ιστορίας όπως εσύ το θες!

Η ιστορία

Η Τζέιν ξύπνησε στο παλιό, άκαμπτο κρεβάτι της. Από τότε που την άφησε ο άντρας της δεν έβρισκε το κουράγιο να ξεφορτωθεί αυτό το παλιόπραγμα, όσο κι αν τη βασάνιζε, όσο κι αν κάθε πρωί ξυπνούσε με αυτόν τον αφόρητο πόνο στη μέση. Της τον θύμιζε και ένα κομμάτι της δεν μπορούσε να τον αφήσει πίσω. Είχαν επιλέξει αυτό το κρεβάτι μαζί, τότε που ήταν νέοι, ερωτευμένοι. 

Πως τσακώνονταν εκείνη την μέρα για το στρώμα που θα επιλέξουν!

“Σου λέω αυτό είναι πολύ σκληρό, σε λίγο καιρό δεν θα μπορούμε να κοιμηθούμε!” γκρίνιαζε η Τζέιν.

“Είναι ανατομικό αγάπη μου, γι’αυτό είναι πιο σκληρό. Θα δεις, θα το συνηθίσεις.”

Τελικά πέρασε το δικό του και η Τζέιν δεν το συνήθισε ποτέ.

Στις φίλες της μπορούσε να παριστάνει πως ήταν καλά, πως είχε προχωρήσει. Καμιά φορά μη σου πω ξεχνιόταν κιόλας! Μα οι χειρότερες στιγμές ήταν όταν έμενε μόνη. Αυτό το ασφυκτικό συναίσθημα την κατέβαλε όλο και παραπάνω. Το ένιωθε στους πνεύμονες, στο λαιμό, σε όλο της το σώμα.

Α σταμάτα πια!

Ο παλιός της εαυτός δεν ήταν παρά μια ανάμνηση που έφυγε απ’ την πόρτα μαζί του εκείνο το βράδυ του Ιουνίου. 

Ακόμα νιώθω τη μυρωδιά αυτής της άθλιας κολώνιας. 

Ένα χρόνο τώρα προσπαθούσε να προχωρήσει με τη ζωή της. Ξεκίνησε Pilates, έβγαινε με τις φίλες της σε club, βγήκε ακόμα και ένα-δύο ραντεβού -όλα απελπιστικές αποτυχίες.

Δεν αντέχω άλλο, κουράστηκα πια! Θέλω να ξεφύγω από εδώ. Αλλά πως;   σκεφτόταν.

Ένα βράδυ, καθώς γυρνούσε ξανά στο κλουβί της από ένα ακόμα αδιέξοδο ραντεβού, κάτι περίεργο συνέβη. 

“Δεν μπορεί, το μυαλό μου μού παίζει παιχνίδια!” είπε η Τζέιν και μπήκε τρέχοντας στο σπίτι της.

---

Τι θα συμβεί μετά;

Βάλε τη φαντασία σου να δουλέψει!

Οι κανόνες είναι απλοί: 

• Διάβασε την ιστορία της Τζέιν και δώσε το τέλος που σου αρέσει 
• Το κείμενό σου πρέπει να είναι 100-200 λέξεις και πρωτότυπο
• Στείλε μου το δικό σου τέλος μέχρι τις 30/01 στο writemymind.official@gmail.com
• Όσα κείμενα πληρούν τις προυποθέσεις, θα ανέβουν σε μία δημοσίευση όπου οι αναγνώστες θα έχουν την ευκαιρία να επιλέξουν το τέλος που τους αρέσει με ψηφοφορία.
• Το τέλος με τις περισσότερες ψήφους θα γίνει το τέλος της ιστορίας!
• Έχεις ενθουσιαστεί; Καλό γράψιμο λοιπόν!