Φεδερικο Γκαρθια Λορκα. Πορτραιτο οπυ κάθεται σε μια καρέκλα και στηριζει με το χέρι το πρόσωπό του
Αφιερώματα

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα- Η Τέχνη, η Ομοφυλοφιλία, το Τραγικό Τέλος (Μέρος Α’)

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Γνωστός ανά τον κόσμο για την ποιητική του κληρονομιά, σημάδεψε το θέατρο με πρωτοποριακές δημιουργίες όπως ο Ματωμένος Γάμος, η Γέρμα, και Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα. Καταθλιπτικός και κατατρεγμένος από την κοινωνία του 20ου αιώνα για τις ομοφυλοφιλικές του τάσεις. Προτού βουτήξουμε στην ποίηση, την ψυχοσύνθεσή του και τα πραγματικά κίνητρα της δολοφονίας του (στο Β’ μέρος του άρθρου), ας ερευνήσουμε ποιος ήταν ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και πως έφτασε να είναι ο ποιητής που ξέρουμε.

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα καθεται μπροστά απο πιάνο.
Photo found at Wikimedia Commons

Παιδικά χρόνια

Ο Φεντερίκο ντελ Σαγράδο Κοραθόν ντε Χεσούς Γκαρθία Λόρκα γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1898 στο Φουέντε Βακέρος, μια κωμόπολη κοντά στην πόλη της Γρανάδας. Γιός εύπορης οικογένειας, και πιο συγκεκριμένα του γαιοκτήμονα Φεδερίκο Γκαρθία Ροδρίγες και της νεαρής δασκάλας Βιθέντα Λόρκα Ρομέρο. Από μικρός μυήθηκε, εξαιτίας της μητέρας του, στο χώρο των τεχνών. Έμαθε να παίζει κιθάρα και πιάνο και αγάπησε το φλαμένγκο και τα τσιγγάνικα τραγούδια, τα οποία αποτέλεσαν τους στυλοβάτες της έμπνευσής του για τις μετέπειτα δημιουργίες του. Το 1909 η οικογένειά του μετακόμισε στην πόλη της Γρανάδας απ’ όπου ξεκινάει και η πορεία του.

Σπουδές και ενήλικη ζωή

Αφού τελείωσε το κολέγιο, το 1914 εγγράφεται στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας για να σπουδάσει νομική και να εκπληρώσει την επιθυμία του πατέρα του, από την οποία αποφοίτησε έπειτα από 9 χρόνια καθώς τα ενδιαφέροντά του έκλιναν προς τη μουσική, τη λογοτεχνία, τη φιλολογία και τη ζωγραφική.  Το πρώτο του λογοτεχνικό έργο δημοσιεύτηκε το 1928 με τίτλο “Εντυπώσεις και Τοπία” ωστόσο έλαβε αναγνώρισης μόνο από την τοπική κοινότητα. Το 1919 μετακόμισε στην πασίγνωστη “Φοιτητική Κατοικία” του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης όπου γνώρισε και σύναψε φιλίες με πολλούς καλλιτέχνες της γενιάς του όπως το ζωγράφο Σαλβαδόρ Νταλί, τον ποιητή Ραφαέλ Αλμπέρτι, και τον σκηνοθέτη και μείζονα υπερασπιστή του υπερρεαλισμού Μανουέλ Μπονιουέλ.

Επιπλέον έκανε και άλλες σημαντικές γνωριμίες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο ώστε να γίνουν σχεδόν αμέσως γνωστά τα ποιήματά του. Ωστόσο, δε δεχόταν τη δημοσίευση των έργων του εύκολα καθώς θεωρούσε πώς «η ποίηση δημιουργείται για ν’ απαγγέλλεται». Ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε  η συνεργασία του με τον σπουδαίο συνθέτη Μανουέλ ντε Φάγια όπου μαζί διοργάνωσαν το πρώτο και μεγαλύτερο φεστιβάλ Τσιγγάνικης Εορτής της Ανδαλουσίας (1922) κάτι που σηματοδότησε την μετέπειτα έμπνευσή του για πληθώρα λογοτεχνικών έργων (“Τσιγγάνικο Ρομανθέρο”). Ο ίδιος αναδείχθηκε ως μια από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες της λεγόμενης Γενιάς του 27 υπέρμαχων του κινήματος Avant-Garde στη λογοτεχνία, αλλά και ως ο πιο διακεκριμένος Ισπανός ποιητής της εποχής.

Ταξίδι στη Νέα Υόρκη

Ο σπουδαίος λογοτέχνης βίωνε κατάθλιψη λόγω της ομοφυλοφιλίας του, την οποία δυσκολευόταν να κρύψει ολοένα και περισσότερο. Η οικογένειά του, αντιλαμβανόμενη την επιδείνωση της ψυχικής του υγείας, αποφασίζει να τον στείλει στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης με πρόγραμμα υποτροφίας. Η πόλη υπήρξε σταθμός στην καριέρα του καθώς λόγω του πολιτισμικού σοκ που βίωσε λόγω της μη γνώσης της αγγλικής γλώσσας αλλά και του Κραχ της Γουόλ Στριτ, έγραψε ένα από τα σπουδαιότερα έργα του με τίτλο “Ποιητής στη Νέα Υόρκη“.

Θεατρική εταιρία “La Barraca”

Το 1930 επέστρεψε στην Ισπανία μέσω Κούβας κουβαλώντας μαζί μια μίξη από εικόνες της Λατινοαμερικάνικης κουλτούρας και του αφροκουβανέζικου ρυθμού μουσικής, γράφοντας θεατρικά έργα και όχι μόνο ( “Η μικρή παράσταση του Δον Κριστόμπαλ”, “Οι Φασουλήδες του Κατσιπόρα”). Την ίδια περίοδο ο ίδιος ορίζεται από τον υπουργό Παιδείας διευθυντής της θεατρικής εταιρίας “La Barraca” . Από το 1933 έως το 1936 δημοσίευσε τα σπουδαιότερα  θεατρικά έργα  του: “Ματωμένος Γάμος”, “Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα”, “Γέρμα”, καθώς και το ποίημα “Θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας”.

Πολιτική κατάσταση και τραγικό τέλος

Στις 17 Ιουλίου του 1936 ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος στην Ισπανία ο οποίος διήρκησε μέχρι την 1η Απριλίου του 1939 μεταξύ του Εθνικιστικού κόμματος του Φρανθίσκο Φράνκο (Φαλαγγίτες) και του κόμματος των Δημοκρατικών που αποτελείτο από σοσιαλιστές, αναρχικούς και κομμουνιστές. Στις 17 Αυγούστου του 1936 συνελήφθη από οπαδούς του Κόμματος των Φαλαγγιτών και τα ξημερώματα τις 19ης εκτελέστηκε, λόγω των υποτιθέμενων δημοκρατικών φρονημάτων του. Ήταν όμως όντως αυτοί οι λόγοι που οδήγησαν στην εκτέλεσή του ή μήπως κάτι άλλο;

Το Β’ μέρος θα δημοσιευτεί την επόμενη εβδομάδα. Μείνετε συντονισμένοι! Αν θέλετε να μην χάνετε καμία καινούργια δημοσίευση εγγραφείτε στο Newsletter!

Αρθρογράφος: Μαρία Ευσταθίου

Πηγές

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Σαν Σήμερα

A Companion to Federico García Lorca. Google Books

Vida pasión y muerte de Federico García Lorca. Google Books

Wikipedia.https://en.wikipedia.org/wiki/Federico_Garc%C3%ADa_Lorca?fbclid=IwAR20XiUs9GBqHcebCpaU0nUIPqLYrFWSq5GC1csHddx9FRNAHcNj4v-X3vs

Please follow and like us:
0
fb-share-icon403
Tweet 20
Pin Share20

Ένα σχόλιο

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial
Write my Mind
Verified by MonsterInsights